Vandaag gaan we naar Kopenhagen. We gaan daar eens even de stad onveilig maken. We hebben lekker rustig aan gedaan en gaan rond tien uur op stap.

We gaan vandaag met de metro (de trein zeggen ze hier....) naar het centrum. Dit is veel makkelijker en schijnt goedkoper te zijn dan parkeren. Zo gezegd zo gedaan denk je dan. Aangezien het metrostation een stukje verderop is, gaan we met de auto naar het station en vervolgens stappen we op de metro. Bij ons station aangekomen werkt de kaartjesautomaat niet mee en er staat alleen maar in het Deens aangegeven hoe je een kaartje moet kopen, niet echt internationaal ingesteld hier. We krijgen van een aardige vrouw een tip om te lopen naar het volgende station omdat ze daar een kiosk hebben. Het is volgens haar tien minuten lopen. Dus wij lopen naar het volgende station. Het was inderdaad niet meer dan tien minuten lopen en daar aangekomen vinden we zelfs iemand die engels spreek. Ze helpt ons op weg en we snappen nu hoe het systeem in Denemarken werkt. Openbaar vervoer is altijd weer even uitvinden hoe het werkt, maar we zijn onderhand wel wat gewend.

Uiteindelijk zitten we in de trein en zijn we in 20 minuten in Kopenhagen. We zijn benieuwd hoe het eruit zal zien, je hoort er altijd zo veel over maar ik kan me maar geen beeld maken van hoe het eruit ziet. Echt heel veel foto's zie je nooit, behalve van de zeemeermin.

Na een tijdje te hebben rondgelopen begin je te begrijpen waarom er zo weinig foto's zijn. Er zijn een aantal hele mooie gebouwen en locaties maar daar is ook veel mee gezegd. De stad oogt als een hele aardige en vriendelijke stad. Maar de voetgangers zone is nu echt niet iets wat ze in Antwerpen of Rotterdam nu ook niet hebben, dus voor ons niet zo bijzonder.

We hebben de hele dag rondgelopen en een hoop kunnen zien. We hebben ook nog een klokkentoren beklommen. Voor mij (Marina) was dit niet zo'n succes. Na alle trappen te hebben afgelegd, eindelijk te zijn boven gekomen heb ik 10 seconden op de galerij gestaan. Ik vond het veel te hoog en kreeg knikkende knieen. Het is jammer maar ik ben dus maar weer gelijk teruggegaan en heb een paar trapjes lager op Michael gewacht. Michael had geen problemen met de hoogte. Eenmaal buiten kon je nog hoger naar de punt van de toren, ook dat heeft hij gedaan. Zo hoog tot je niet meer kon. (zie de foto's)

Verder hebben we nog een koninklijk kasteeltje bekeken en iets verderop een grote botanische tuin.

Na de botanische tuin vonden we het wel mooi geweest. We besloten terug te gaan naar het hotel en lekker nog even te relaxen voor de lange rit van morgen.