Vandaag gaan we op stap naar de kopermijnen van Falun. Dit staat op de wereld erfgoedlijst van UNESCO.

Daar aangekomen kan je rondlopen en zie je een grote put die er is gegraven. Als je om de put heen wilt lopen, dat is 1,6 km, dus een behoorlijk rondje. We hebben hier foto's gemaakt en nog wat rond gelopen op het terrein. Ze hebben natuurlijk nog een museum. Er zit een zilversmid, verkoop van alle steensoorten verwerkt in sieraden en een antiek handeltje -daar zijn ze gek op hier-.

Verder vinden we ook nog de machine waar ze vroeger de staalkabels mee maakte. Het is een ingenieus systeem en het resultaat is echt goed. Erg leuk om te zien. (zie de foto).

Aan het einde gaan we nog even naar het winkeltje en daar komen we erachter dat je ook had moeten betalen als je daar rond wilt lopen, tja dat hadden we natuurlijk niet gedaan en waren we ook niet meer van plan.

Na de kopermijnen zijn we onderweg gestopt in Nittsjo. Daar staat een keramiek fabriek waar je kan kijken hoe het allemaal gemaakt wordt. Het complex is makkelijk te vinden, tenminste Michael zag het bordje staan anders hadden we nu nog aan het zoeken geweest. Je kan gewoon naar binnen lopen. Er staan rekken vol met mallen voor de standaard schalen en andere vormen zoals kippen. Verderop zagen we een vrouw die bezig was schalen te dopen in witte verf. Ze pakte een emmer met de witte verf en doopte daar de kan in. Ze hield ‘m zelf alleen aan de binnenkant vast, zo kan de hele kan worden gedoopt zonder dat je afdrukken ziet in de verf.

Een andere vrouw was bezig met de draaischijf. Met gemak maakte ze een schaal of een potje. Het ziet er altijd zo simpel uit maar dat is het echt niet, tenminste niet met dat gemak.

Na de keramiek zijn we doorgereden naar Nusnas. In Nusnas worden de Dalarnapaardjes gemaakt, ook dit gebeurt allemaal met de hand. We hebben een man gesproken. Hij vertelde dat ze bij de fabriek zakken kunnen halen van de voorgezaagde paardjes en dan snijden ze deze thuis verder. Bij hem thuis deden ze dat met z'n 46-en. Per dag kan 1 persoon zo'n 50 paardjes snijden. Verder zijn er de degene die ze schilderen. De vrouw in de winkel was ongeveer een kwartier bezig met 1 paardje. Al met al is het dus best veel werk om zo'n paardje te maken. Ik heb er wel eentje gekocht, dit kan ik natuurlijk niet laten staan.

Het was weer een drukke dag waarin we veel gezien hebben. Het landschap wat je onderweg ziet is echt geweldig, je krijgt er een echt vakantiegevoel van.