Vandaag in Akse (Sandane)

Vandaag zijn we bij Michel in Akse (Sandane). Omdat we in een kamer slapen met een gordijn is het donker in de kamer. Dit zijn we nu al niet meer echt gewend. Doordat het donker blijft wordt ik pas wakker rond 11:00, Michael ligt nog diep te slapen.

Vandaag zitten we letterlijk in de wolken. Het is helemaal bewolkt en het regent. Af en toe is het zo bewolkt dat we helemaal niets kunnen zien, behalve wolken.

Vandaag zullen we dus lekker in huis blijven en de blog bijwerken. Tja we hebben nu beschikking over internet, dus op zich is het een goed idee om alles lekker bij te werken.

Morgen vertrekken we weer richting Alesund. We zijn benieuwd naar alle komende fjorden.

Op bezoek in Aske (Sandane)

Vandaag gaan we op pad richting Sandane. We gaan op bezoek bij een oud-collega van mij (Marina). Hij is vorig jaar december met zijn gezin vertrokken naar Noorwegen. Aangezien we nu toch een soort van in de buurt waren, dachten we waarom niet langsgaan?

We zijn rond 10:00 gaan rijden. Op advies van Michel hebben we een bepaalde route genomen, de 258 in plaats van het tunneltraject. Volgens hem was dit veel mooier om te zien. Dus wij hebben de afslag genomen naar de 258. Er stond al weg een bord verboden voor vrachtwagens, dus dan denk je al. De weg wordt al snel een zandweg. Als vangrails hebben ze stenen neergezet, niet echt hetzelfde maar ik geloof wel dat het effectief zal zijn.

Het uitzicht wordt al snel in een woord schitterend, echt de moeite waard om deze omweg te nemen. We hebben hier een aantal keer gestopt om foto's te maken, echt heel leuk om dit dan ook weer gezien te hebben.

Eenmaal in Sandane aangekomen hebben we hulp van Michel nodig om zijn huis te kunnen vinden, dus ergens afgesproken en dan gewoon erachteraan rijden.

Na het eten zijn we nog naar boven gegaan naar het uitkijkpunt. Het was wel behoorlijk bewolkt maar de zonnestralen braken er wel doorheen (zie foto). Terug naar beneden zijn we gaan lopen, toch weer een beetje actief voor vandaag.

Wandelen in Dovrefjell

Vandaag gaan we lekker op stap. We waren van plan een muskusossafari te doen, maar het regent ontzettend hard, dus dat is geen goede optie vandaag.

We wachten even af en het weer wordt iets beter. Het is droog maar wel nog erg dreigende bewolking. We stappen de auto in en gaan kijken hoe we makkelijk bij Dovrefjell kunnen komen en dan gewoon zelf op pad.

Zo gezegd zo gedaan. We vinden een weg die vrij ver de berg op gaat en parkeren de auto. We vinden een bord met een wandelroute. We hebben (gelukkig) een foto gemaakt van het bord en gaan op pad. Lekker de natuur in.

De grond is erg nat en je zakt soms wel 10 a 15 centimeter weg. Hoe hoger we komen des te minder nat het allemaal wordt. Je kan heel ver kijken en om je heen ontvouwt zich een prachtig landschap. Op den duur zijn we het pad kwijt, tenminste het pad houdt gewoon op met bestaan. Dus we gokken en lopen naar de top om te kijken of we daar nog iets zien.

We stoppen voor een paar foto's te maken en kunnen onze route echt niet meer vinden. We zien wel een ander pad dat naar beneden gaat. Die nemen we maar. Gelukkig heeft Michael zijn GPS horloge om en kunnen we altijd ons beginpunt terug vinden. We dalen met het pad en zien wat vogels, koeien en nog veel meer water. Eenmaal terug naar bij de auto gaan we lekker terug naar de camping.

De route de berg af is ook nog steeds prachtig. Een vangrails kennen ze hier ook niet altijd, dus het altijd spannend om op zo'n weg te rijden.

We hebben de camping in ieder geval weer gehaald, maar we merken wel dat een 4x4 auto wel handig is om hier te hebben.

Even een dagje lekker niets doen

Vandaag staat er een rustdag op het programma. Elke dag iets ondernemen is kan wel druk zijn, dus effe niets doen is heerlijk. Het is tenslotte vakantie. Mijn eerste boek was gisteren al uit en het borduurwerk schiet ook lekker op. Maar ik heb nog genoeg boeken bij me, dus dat komt helemaal goed vandaag.

In de middag komt de buurvrouw vragen of we nog een visje willen? De buurman gaat vissen, als we willen neemt hij verse vis voor ons mee. Met als voorwaarde als hij wat vangt tenminste.

Een uurtje later komt hij al terug met twee mooie wilde forellen. Hij heeft ons laten zien hoe je ze moet schoonmaken. We hebben ze zelf even gekruid met zout en peper en nu zijn ze klaar voor op de bakplaat.

De truc is ze langzaam laten garen en maar 1 keer omdraaien. Als ze gaar zijn heb je een behoorlijke kans dat ze uit elkaar vallen met omdraaien.

De vis was heerlijk, dit is weer een van de hoogtepunten van de dag.

Oppdal

Vandaag pakken we onze spullen in, we zijn wel overtuigd dat we liever in de tent slapen dan nog een nacht in het hutje. Een douche is toch ook wel fijn.

We gaan vandaag eerst kijken bij Oppdal. De rit erheen is weer prachtig. We zien veel watervallen van al het smeltwater. Ook zie je regelmatig nog sneeuw bovenop de bergen liggen.

In Oppdal hebben we wat rondgelopen en boodschappen gedaan. Ook zijn we even naar het toeristeninformatiepunt gegaan om te kijken wat we nu het beste kunnen doen. Waar moeten we zijn voor de safari die we graag willen doen en waar kunnen we dan het beste de tent neerzetten? We kunnen hier gelukkig alle info vinden die we willen hebben en nog meer voor de reis te vervolgen. Erg prettig om wat betere info te kunnen vinden.

We besluiten de tent ongeveer bij Lesja neer te zetten. Dan zitten we al een beetje in de richting van Sandane en we kunnen daarvandaan van alles ondernemen.

Dus we rijden naar Lesja en daar vinden we niet veel. We rijden een stukje door en zien weer een bordje camping, gewoon volgen en we zien wel waar we uitkomen. We vinden een hele kleine camping die er goed uitziet. De voorzieningen zijn erg basis maar wel echt schoon en alles is er wat je nodig hebt. Dus we zetten de tent neer en besluiten hier 3 nachten te blijven staan.

Van Zweden naar Noorwegen

Vandaag op tijd opstaan en de tent afbreken. We nemen weer afscheid van Zweden en gaan door naar Noorwegen.

In de ochtend hebben we nog een aantal foto´s gemaakt van het meer waaraan de camping is gelegen. Het is hier echt prachtig, echt een camping waar ik makkelijk een paar weken zou kunnen staan, maar dat is dit jaar niet het plan.

We hebben de auto weer volgeladen en we gaan op weg naar Noorwegen. We gaan naar Hjerkinn. Dit ligt vlak bij Oppdal.

De reis gaat lekker en we schieten goed op. We gaan nu echt de bergen in, dit zijn geen heuvels meer. Het landschap veranderd weer en het is leuk om die wisselingen te kunnen zien. We komen steeds hoger en kijken onze ogen uit. Uiteindelijk zie ik in de graskant een soort hoender zitten die ik nog nooit heb gezien. Ik ben helemaal blij, ik heb in ieder geval 1 dier gezien wat bij deze streek hoort. Verderop zegt Michael ineens, he ik zag iets aan de boom eten met een gewei. Michael had zijn eerste rendier gezien. Geweldig!

Een stuk verder kijken we allebei tussen de bomen door en zien een hele kudde rendieren. Nog meer gezien. En nog een stukje verder staan er 2 rendieren in de greppel langs de weg. Je mag hier overal maar 80 en nu snappen we dat natuurlijk nog meer. De 2 rendieren stonden lekker te grazen in die greppel en eentje had echt een enorm gewei, super om te zien.

Redelijk snel na de ontmoeting met de rendieren gaan we de grens over. We zijn in Noorwegen. Het weer is echter weer niet zo leuk meer. Het is behoorlijk aan het dichttrekken en ik zie het niet zitten om weer de tent op te moeten zetten in de zeikregen.

Op den duur zien we in Folldal een bordje staan met een bedje, we moeten de berg op. We besluiten dit maar te doen en na te vragen wat de kosten zijn voor een overnachting. Het hotel vinden we niets maar hij heeft ook nog hutjes vrij, verschillende maten. Ik kies degene met de houtkachel, echt warm is het hierboven namelijk niet met dit weer.

We hebben snel wat spullen uit de auto gehaald en lopen in de stromende regen naar ons hutje op en neer. In de hut zit geen toilet, geen water, dus we kunnen de toiletten van de danszaal bij het hotel gebruiken. Hoe vaak zouden jullie omhoog gaan lopen? Wij dus niet vaak, toilet genoeg buiten. De foto´s van het hutje zeggen meer dan duizend woorden. Maar dit echt alleen op de wereld. Helemaal niets om ons heen.

De bedden waren natuurlijk niet geweldig, wat had je verwacht? Maar goed we zaten hoog en droog.

Falun en Dalarnapaarden

Vandaag gaan we op stap naar de kopermijnen van Falun. Dit staat op de wereld erfgoedlijst van UNESCO.

Daar aangekomen kan je rondlopen en zie je een grote put die er is gegraven. Als je om de put heen wilt lopen, dat is 1,6 km, dus een behoorlijk rondje. We hebben hier foto's gemaakt en nog wat rond gelopen op het terrein. Ze hebben natuurlijk nog een museum. Er zit een zilversmid, verkoop van alle steensoorten verwerkt in sieraden en een antiek handeltje -daar zijn ze gek op hier-.

Verder vinden we ook nog de machine waar ze vroeger de staalkabels mee maakte. Het is een ingenieus systeem en het resultaat is echt goed. Erg leuk om te zien. (zie de foto).

Aan het einde gaan we nog even naar het winkeltje en daar komen we erachter dat je ook had moeten betalen als je daar rond wilt lopen, tja dat hadden we natuurlijk niet gedaan en waren we ook niet meer van plan.

Na de kopermijnen zijn we onderweg gestopt in Nittsjo. Daar staat een keramiek fabriek waar je kan kijken hoe het allemaal gemaakt wordt. Het complex is makkelijk te vinden, tenminste Michael zag het bordje staan anders hadden we nu nog aan het zoeken geweest. Je kan gewoon naar binnen lopen. Er staan rekken vol met mallen voor de standaard schalen en andere vormen zoals kippen. Verderop zagen we een vrouw die bezig was schalen te dopen in witte verf. Ze pakte een emmer met de witte verf en doopte daar de kan in. Ze hield ‘m zelf alleen aan de binnenkant vast, zo kan de hele kan worden gedoopt zonder dat je afdrukken ziet in de verf.

Een andere vrouw was bezig met de draaischijf. Met gemak maakte ze een schaal of een potje. Het ziet er altijd zo simpel uit maar dat is het echt niet, tenminste niet met dat gemak.

Na de keramiek zijn we doorgereden naar Nusnas. In Nusnas worden de Dalarnapaardjes gemaakt, ook dit gebeurt allemaal met de hand. We hebben een man gesproken. Hij vertelde dat ze bij de fabriek zakken kunnen halen van de voorgezaagde paardjes en dan snijden ze deze thuis verder. Bij hem thuis deden ze dat met z'n 46-en. Per dag kan 1 persoon zo'n 50 paardjes snijden. Verder zijn er de degene die ze schilderen. De vrouw in de winkel was ongeveer een kwartier bezig met 1 paardje. Al met al is het dus best veel werk om zo'n paardje te maken. Ik heb er wel eentje gekocht, dit kan ik natuurlijk niet laten staan.

Het was weer een drukke dag waarin we veel gezien hebben. Het landschap wat je onderweg ziet is echt geweldig, je krijgt er een echt vakantiegevoel van.

Van Kopenhagen naar Leksand

Vandaag gaan we Denemarken achter ons laten. We moeten weer door en zweden staat als volgende op de lijst. We zijn begonnen aan de rit met het idee om in Olshammer te stoppen en de volgende dag door te rijden naar Falun.

Eenmaal in auto en een klein stukje onderweg zien we duidelijk dat het echt slecht weer is vandaag en dat kamperen in een nationaal park niet geschikt is. Om die reden, besluiten we in een keer door te rijden naar Falun, in ons geval wordt het Leksand, dichtbij Falun. Het is een lange rit maar het scheelt ons uiteindelijk weer een dag.

De reis gaat lekker en eenmaal aangekomen in Leksand vinden we vrij snel een camping. We worden direct aangesproken in het Nederlands. Grappig, de eigenaren zijn Nederlanders. Echt het maakt niet uit hoe ver je van huis bent, je komt ze overal tegen! Ze wonen hier nu zo'n 3,5 jaar en hebben het volgens ons wel naar hun zin. Het Zweeds gaat ze goed af in ieder geval.

We krijgen door wat de vrije plekken zijn en mogen even rondlopen om te kijken welke plek we willen. Na een mooie plek te hebben gevonden maken we de gegevens in orde. Net voor we voor het eerst onze tent willen gaan opzetten begint het te hozen. Dus we hebben nog even gewacht maar het zag er niet uit of het snel ging ophouden en we wilden toch ook nog ons eten maken en lekker slapen.

Dus regenjas aan, schoenen uit, diep adem halen en gaan. Daar gingen we dan. Gelukkig hadden thuis al een keer geoefend met de tent en wisten we een beetje wat waar moet, maar toch je hoopt dat je de eerste keer je tent op je gemakje kan opzetten.

Uiteindelijk staat de tent nog vrij snel en redelijk op de plek waar we wilden. Dus snel alle spullen erin zodat we kunnen eten en slapen. Alles staat vrij snel en met het slechte weer zijn we heel blij met onze 6 persoons tent, nu hebben we alle ruimte om lekker binnen te zitten.

De camping waar we staan is echt top. Het is een kleine camping (minder dan 40 plaatsen) en het is allemaal netjes verzorgd. Dus dat als eerste camping die we tegenkomen is wel positief.

Morgen gaan we op stap naar de kopermijnen en gaan we naar Nusnas.